Każdy z nas chciałby potrafić jeździć pięknymi, długimi poślizgami. Wszyscy pytają się jak zainicjować poślizg i jak wyprowadzić auto z poślizgu. W rzeczywistości jednak, o wiele bardziej przydatną umiejętnością jest szybkie i bezpieczne pokonywanie zakrętów bez zrywania przyczepności.

W większości przypadków poruszamy się przecież po drogach utwardzonych – asfaltowych. W takich warunkach poślizg to zbyteczna ekstrawagancja, a optymalny tor jazdy – konieczność.

Zanim przejdziemy do konkretów chciałbym zaznaczyć, że na drogach publicznych nie wolno nam wykorzystywać całej szerokości drogi ze względu na innych kierowców. O tym jak pogodzić drogi publiczne i wyścigowy tor jazdy pisze Sobiesław Zasada w książce Szybkość Bezpieczna.

Żeby uniknąć nieporozumień, wyjaśnijmy najpierw terminologię użytą w dalszej części artykułu. Każdy zakręt składa się z trzech części. Będziemy je nazywać: wejście w zakręt, szczyt zakrętu i wyjście z zakrętu.

Wejście to miejsce, w którym zaczynamy skręcać kierownicę. Szczyt to wewnętrzna część zakrętu w miejscu gdzie zakręt przestaje się zacieśniać i zaczyna się otwierać. Wyjście z zakrętu to po prostu miejsce, w którym samochód jedzie już prosto.

ostry zakręt znak

Podstawy

To co teraz napiszę to podstawy szybkiej jazdy, z których zdaje sobie sprawę wciąż zbyt mało osób. Świadczy o tym chociażby pytanie:

A z jaką prędkością da się wejść w ten zakręt?

W szybkiej jeździe sportowej liczy się jak najwyższa prędkość na wyjściu z zakrętu lub jak najwyższa prędkość na wyjściu z ostatniego zakrętu w serii zakrętów. Prędkość wejścia w zakręt oraz prędkość z jaką pokonujemy środek zakrętu powinny być niższe niż prędkość wyjścia z zakrętu. to co nas interesuje to prędkość w momencie wyjścia z zakrętu, a co się z tym wiąże prędkość na prostej za zakrętem.

O prędkości na wyjściu z zakrętu decyduje linia, po której poruszamy się w zakręcie czyli tor jazdy. Zasadniczo, najszybszy tor jazdy to taki, który łagodzi zakręt (zmniejsza jego kąt). A ponieważ auto jest w stanie poruszać się po szerokim łuku z dużo większą szybkością niż po ciasnym, najkrótsza droga pokonania zakrętu rzadko kiedy bywa najszybsza.

Klasyczną pomocą naukową w naszym przypadku jest rysunek przedstawiający 90-o stopniowy zakręt w prawo. Na obrazku poniżej, przerywana linia przedstawia geometryczną linię pokrywającą się z zakrętem. Linia ciągła, przedstawia wyścigowy tor jazdy dążący do wyprostowania zakrętu.

tor_jazdy.jpg
Kliknij aby powiększyć…

Czytaj dalej: 1 2 »»